DO PANA TRYUMVILLA

Drogi Panie T -
bardzo mnie Pan rozczarował!
ależ ależ - a czemuż to?
szkoda że pochlebstwo i szyderstwo
wykluczają się zgoła
lepsza zaiste byłaby ironia
(użyta prawidłowo...)

ta biel się roi od gwiazdek
od gwizdków i od piszczałek -
traktujesz pan kobiety z ukrytym szowinizmem
jakby wszystkie były jeno nałożnicami
które w dodatku - nieświadome będąc
(niewiasty przecież)
sypią ci czule pochwały wszelkie
koroną gwiazdek dekorując i stereotypów

ale - czy o to chodzi -
żeby tak sobie słodzić?
drogi Panie T -
chyba niee!

pierś swą wystawiasz do orderów
co obce są i nie twoje -
czy to jest ignorancja ze wszystkich i ze wszystkiego
czy oczkiwanie - a na co - któż odpowie?
czy tylko ja to widzę przenikając warstwy IQ -
a jakże Pańskie zdrowie? - rozumiem
i ja - merci - radzę sobie -

ja znam myślenie Pańskie -
łowiska uczuć i pozoru -
te sugerencje wszelkie i podstępne -
słówka słóweczka przemycane sprytnie
no cóż - inne są miłe i posłuszne
lecz ja nie klęknę przed Panem -
no co też Pan - co to - to niee!
Pan nie jest nawet Dżyngis-chanem

Pan chcesz ustawiać w jednym rzędzie
literaturę z literaturką -
znaczy właściwie - z pisaniną -
(a co ja jestem - ferdydurką?...)
na to się zgodzić nie mogę
wszak nie jestem narzędziem -
wolę sama torować drogę

a cóż tam w polityce
na szczytach towarzyskich -
czy wszyscy się uwielbiają ?
czy Pan już poznał wszystkich - - )