W oczekiwaniu na końcową stację

Sponiewierany słowem
w twym pogardliwym spojrzenieu tonę
kwiaty w deszczu mokną
myśl uparcie zawraca w drugą stronę

Siedzimy razem przy tym samym stole
dotykam cię wzrokiem
moje marzenia zmyślone

I choć wciąż razem scaleni przez życie
na końcową stację
czakamy uparcie choć skrycie

A los z nami swoje gierki
toczy komu z nas pierszemu
przyjdzie śmierci spojrzeć w oczy



(Z tomiku ,, Skrawki dnia " Wydawnictwo MediaZet - Z.P.)