Duszność

Dławię się
swoją niemocą
nie wierzę już
w nic nikomu
nie ufam nie
ślepo jawnie

Pójdę tam
sama sobie
z motylami
na ramieniu
z kwiatem jaśminu
zaplątanie wolna

Niech mnie
znajdzie zorzą
gdziekolwiek
przeznaczenie
nie bez wyboru
lecz tchu brakiem