Nadzieja

Zadeptana radość wykiełkowała
wypuszczając promienie
po długich latach udręki.

Wmawiano jej, że rany
goją jak na psie.

Nie zawsze
i nie do końca.

Pies wyliże z ran,
odszczeknie - gdy dorośnie
boleśnie ugryzie.

Pewniejsze kroki przynoszą
wyzwolenie z ciasnego
pancerza przygnębienia.

Wyciągnięte przyjazne dłonie
rozniecają płomienie,
przynosząc ciepło.

Wzrok wyostrza się na dal,
gdzie widać horyzont na
którym zamajaczyła nadzieja.



czarnulka1953
08. 12. 2012.