obłuda

author:  iwona stokrocka
5.0/5 | 6


ze słońcem śniegiem i z deszczem
panoszy się w koło nas wszędzie
obłudne ulice i ludzie
w obłudne wchodzą kałuże


obłudne sny krótkie nad ranem
i noce co wciąż nieprzespane
obłudne miłości przyjaźnie
dostrzegasz je coraz wyraźniej

obłudnie zegary tykają
zwalniając lub przyspieszając
w obłudzie bawią się dzieci
dorosłych obłudnie to cieszy

obłuda w realu i w necie
jest pewna że każdy ją zniesie
obłudne uśmiechy i słowa
nie warte w pamięci zachować

obłuda obłudnie obłudna
co życie codzienne utrudnia
obłudne obłoki na niebie
poprzez obłudę
nie widzę już ciebie

iw, 4.12.12



 
 
COMMENTS


My rating

My rating:  
08.12.2012,  Renata Cygan

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

dam pięć;)ładne zakończenie podciąga cały wiersz cos mi zazgrzytało na którymś rymie, ale ok, dzisiaj ty w okienku no i proszę jesteś;) miło cię widzieć
pozdrawiam
My rating:  

Moja ocena

Moja ocena
My rating:  

My rating

My rating: