Inwencja

Złamana w pół
naciągnięta do granic
wytrzymałości

Rozbita o bruk
nadzieja cała ty
ciągle wracasz
gubiąc sens

Błąka się
znajduje nowe
okno na świat

Nie trzyma się sedna
kocha ostatkiem
skrzydła duszy
ulotnością

Rzuca się i leci
płynie nadając
oryginalny smak