Konkluzja

5.0/5 | 10


Siadło życie na kamieniu
strzępy czasu segreguje
pozostawi barwy świata
odda ziemi szaroburej
zimne białe ciało

woal słabości dusza
poniesie w przestworza
ciężkie grzechy otrzepie
z przejrzałych złych doznań

nadejdzie gdy duch czysto - biały
z swej lekkości dumny
osiądzie na stałe
w nicości …

siadło życie na kamieniu ...

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
14.11.2012,  adam rem

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
13.11.2012,  Renata Cygan

My rating

My rating:  
13.11.2012,  renee

My rating

My rating:  
13.11.2012,  Kesja