Milczenie

Milczenie

Milczenie stało się rozmową
Dwojga, co powiedzieć chcieli
Dużo, a usta nie wypowiadały słów.
Milczenie zamknęło ich w skrzyni.

Skrzynia żeliwna, ciemna z niewielką
Ilością powietrza, a dwutlenek węgla
W wydychanym powietrzu,
Wprowadził ich, w zawrót głowy.

Ani jednego słowa, a myśli tysiące,
Które prowadzą odwieczną
Spartakiadę biegów na przełaj i
Z przeszkodami nie do pokonania.

Ona milczy a dusza mówi: Kocham,
Nienawidzę, odejdź, wróć, tak chcę ,
Nie chcę, zostań, tęskniłam, dlaczego?
Dziś milczenie jest mą mową.

Zamknięcie mych ust pozostanie
Ma mądrością, a niewypowiedziane słowa
Zrozumie tylko ten, kto mnie wielbi
I kto jest moim przeznaczeniem./alboż/