Niepokorni

Ten świat jest pełen zaułków
po drodze spotykamy
perswazji wymowne oczy
daję się wplątać perwersji
i nie wiem gdzie jestem

Choć nibilandia nie istnieje
to i tak niepewnie stąpam
po twardym gruncie ścieżek
niby już ten kierunek pewny
i czysty szlak dla nas otwarty

Ale te moje serce jest niesforne
nie poddaje się a jednak ucieka
do zapomnienia w szaleństwo
strzępek rozumu wycieńczeni
pragniemy już tylko samych siebie