Dzień w kolorze szarości

Siadam pośrodku sześcianu oznaczonego ciszą
pająk porażony moją martwą samotnością
powraca do kąta pokrytego pajęczyną spokoju.

Pokreślone myśli wciśnięte w zwoje umysłu
odczytuję na nowo po kolei rozczesuje każde słowo,
bliscy są dalekimi krewnymi moich pragnień.

W próżni zawieszam każdą odrzuconą modlitwę,
przez kotarę pogodnego spojrzenia,
wycieka smutek trawiący dusze.

Pije czarną jak mrok kawę zanurzony
w aromacie melancholii nocy,
poranek budzi mnie słońcem w tonacji szarości.



(Z tomiku ,, Skrawki dnia " Wydawnictwo MediaZet - Z.P.)