Το Αύριο Φαντάζει Να Είναι Μακριά
Γεμίζω το ποτήρι μου με λίγη ανοσία
κι επιστρέφω χορτασμένος στην ευγενή τέχνη
της μελαγχολίας - όχι θλίψη -
μόνο σκέτη γαλαζόγκριζη αγνή μελαγχολία.
Ανίερη παραμένει η γεύση απ'τις πληγές
που άνοιξαν και έκλεισαν
ξανά
και ξανά
και ξανά
μεθυσμένες απο την πιο γλυκιά ηδονή,
μ'εκείνο το παρανοικό γάργαρο γέλιο του παράφορου
οργασμού,
ενώ τα χιλιάδες αστέρια που κρέμονται ράθυμα στον
βραδινό ουρανό
περιμένουνε
να πέσω πρώτος.
κι επιστρέφω χορτασμένος στην ευγενή τέχνη
της μελαγχολίας - όχι θλίψη -
μόνο σκέτη γαλαζόγκριζη αγνή μελαγχολία.
Ανίερη παραμένει η γεύση απ'τις πληγές
που άνοιξαν και έκλεισαν
ξανά
και ξανά
και ξανά
μεθυσμένες απο την πιο γλυκιά ηδονή,
μ'εκείνο το παρανοικό γάργαρο γέλιο του παράφορου
οργασμού,
ενώ τα χιλιάδες αστέρια που κρέμονται ράθυμα στον
βραδινό ουρανό
περιμένουνε
να πέσω πρώτος.
My rating