Świeczkę zapalę na Twym grobie, Księżno...

Nigdy nie usłyszę już tych pięknych słów...
Nigdy nie poczuję tej miłości...
Nigdy nie poczuję tego uścisku rąk, tej harmonii...
Nigdy nie dowiem się o historii z tak żywego i pełnego energii źródła...
Nigdy więcej...

Nigdy więcej nie zobaczę Ciebie, Księżno
Nigdy nie usłyszę Twego głosu...
Nigdy nie przyjadę w te progi z uśmiechem...
Nigdy Ciebie, Mario, tam nie będzie (życiem)...
NIGDY WIĘCEJ...

Okazywałaś mi swe ciepło granic,
Żar miłości ku niebios bram...
Przyszła ta kolej, siła intuicyjna...
W żywieckiej bramie, konkatedra, Ty tam spoczniesz...
Zobaczę Twą twarz, usłyszę głos,
Tylko w snach...

Pamiętać, ufać, kochać - będziem...
Świeczkę zapalę na Twym grobie, Księżno...

(wybaczcie, wybaczcie, wybaczcie...)