Oko poety
Oko poety niezależnie od koloru
widzi inaczej, choć budowa tradycyjna,
patrzy na świat według swojego całkiem wzoru,
zagląda w głąb, no i percepcja całkiem inna.
Oko poety przekleństwem tego, który patrzy,
zmęczone od nadmiaru wrażeń i widoków,
potrafi przebić lakier z zewnątrz ( ten najgładszy)
i się dokopać do podziemnych wód potoków.
W oku poety prawda czai się dziewicza;
odarta z tanich, lukrowanych dekoracji
i myśl wędruje wykąpana w prawd źrenicach,
i by do celu dotrzeć szuka swojej stacji.
Ręka poety (ta co trzyma pióro złote),
odwrotnie oczom- pozamieniać umie życie,
splatając słowa z szybującym myśli wzlotem,
wypiętrza piękno przyprawiając o serc bicie.
RC 24.08.2011
widzi inaczej, choć budowa tradycyjna,
patrzy na świat według swojego całkiem wzoru,
zagląda w głąb, no i percepcja całkiem inna.
Oko poety przekleństwem tego, który patrzy,
zmęczone od nadmiaru wrażeń i widoków,
potrafi przebić lakier z zewnątrz ( ten najgładszy)
i się dokopać do podziemnych wód potoków.
W oku poety prawda czai się dziewicza;
odarta z tanich, lukrowanych dekoracji
i myśl wędruje wykąpana w prawd źrenicach,
i by do celu dotrzeć szuka swojej stacji.
Ręka poety (ta co trzyma pióro złote),
odwrotnie oczom- pozamieniać umie życie,
splatając słowa z szybującym myśli wzlotem,
wypiętrza piękno przyprawiając o serc bicie.
RC 24.08.2011
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating