Nie, nie trzeba
Wspomnień
nie trzeba wyrzucać.
Sprzedawać
za srebrnika.
I w czerni
bywały przecież
odpryski
czystego
błękitu.
Niechciane
można oddać.
Albo zakopać
głęboko.
Porosną mchem,
użyźnią ziemię,
zakwitną kiedyś
ostróżką,
złocieniem.
Wspomnień
nie wolno
potargać.
Strzępami nawet
strach na wróble
nie ozdobi
kapelusza.
Czas zdepcze obrazy.
I nie zostawi nic.
Rozkradnie
co z nikim innym
nie mogło,
nie może
się wydarzyć.
nie trzeba wyrzucać.
Sprzedawać
za srebrnika.
I w czerni
bywały przecież
odpryski
czystego
błękitu.
Niechciane
można oddać.
Albo zakopać
głęboko.
Porosną mchem,
użyźnią ziemię,
zakwitną kiedyś
ostróżką,
złocieniem.
Wspomnień
nie wolno
potargać.
Strzępami nawet
strach na wróble
nie ozdobi
kapelusza.
Czas zdepcze obrazy.
I nie zostawi nic.
Rozkradnie
co z nikim innym
nie mogło,
nie może
się wydarzyć.
My rating
Ech, życie...
Wypowiedź liryczna- interesująca, dojrzała, bardzo sensowna! Znam to ..., wszyscy TO znamy... Gratuluję trafności spostrzeżeń, komunikatywności przekazu oraz tego wspaniałego dystansu do ... WSZYSTKIEGO! :) Tak najlepiej, tak trzymać! Serdeczności:)My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
uważaj
na siebie, uważaj, kobieto. Twój peel mówi za dużo...My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
piękny wierszMy rating
My rating
My rating