Wychynąć ponad przeciętność

ponad przeciętność chcę przecisnąć się szczeliną
dobrze obraną
przekopuję worek szans zanim odpłyną
nagą polaną
skóra skrzypi od wysiłku naciągnięta
mózg paruje
nie wycofam się- decyzja już powzięta
spróbuję

chciałabym by po mnie coś cennego
zostało
by się dusza uniosła pod niebo
na całość
by ostatni ślad nie spleśniał po mnie
wraz z ciałem
by pamięć ludzka mi zakwitła skromnie
ukwiałem

ponad przeciętność chcę przecisnąć się szczeliną
choćby wąską
lata lecą dni bezlitośnie płyną
w otchłań grząską
przecież żyję najwazniejsze z żyć na ziemi
bo moje
nie pozwolę by oplotły zapomnienia mnie
powoje


ponad przeciętność się przeciskam dysząc
tunelem
niech mnie widzą niech mnie czują niech mnie słyszą
to wiele
jak dzwon zagrzmi i anielskie pióra
przywdzieję
to przycupnę na najwyższych chmurach
i się zaśmieję


RC 31.05.2011