jeszcze upomnisz się o słońce

o niebo przeszyte złotem
ułożysz nowy pacierz

zainwestowałam w ciebie ostatni raz
obiecali
że wypłacą cały ekwiwalent za łzy
choć nie chcę
muszę wrócić do skażonych ścian
zawieszę obrazy z kawałków słońca
gdzie smutek zapłakał ściany
strach wymaluję
pędzlem uwolnionych rąk
przybiorą barwę
zwycięstwa nad lękiem

szacuję straty trzech lat
brakuje psa
powinien był cię zagryźć

chcesz do domu?

naucz się żyć iluzją
wdychając mój zapach

kiedyś wyśpiewam to
co ludzie nazywają radością

zaczekam na aplauz dla recytatora