W wielkim zapytaniu...

W wielkim zapytaniu,
człowiek gubi się w odpowiedziach ludzi
niezastanawiających się nad słowami,
kierowanymi do adresata,
który (chciał czy nie chciał)
jest nader wrażliwy,

nad wszystko,
nad śmierć i życie,
ponad góry,

co ma powiedzieć adresat,
którego zranił lud,
podczas jego piśmienniczej weny?

co mają powiedziec ludzie,
którzy źle zinterpretowali neologizmy
pytania retorycznego?

bez odpowiedzi

czasem jest lepiej zawrzeć myśli w wielokropku,
pytania w retoryce,
wskazówki w wykrzykniku

a poeta
będąc nadawcą i adresatem w celi
nie zgubi się w sensie

otwartym i pozaziemskim

póki żyje,
jego życie zamienia się w strach,
ponieważ:
co powiedzą ludzie,
którzy nie znają się na poezji,
żle interpretują przenośnie
i hieroglify charakteru?

póki żyje,
cieszy się (nie)szczęściem

otwartym i ziemskim.