Zwariowałam

Nie wiem kiedy
straciłam głowę

Uparłam się chyba
sobie na złość

Nie mam już sił
by wskrzesić
rozsądku resztki

Zabiłeś mnie
kłamstwem słodkim
jak cukrowa wata

Wiesz co czuję
nie widząc nic
prócz spadających
płatków jaśminu

Czy możesz sobie
wyobrazić pustkę
tak ogromną
jak czarna dziura

Zmysły zatrułeś
zabiłeś moja ja
te które cieszyło się
o brzasku i o zmierzchu
słońca plejadą barw