Jedzie pociąg z daleka

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 7


Jedzie pociąg z daleka,
lecz dlaczego tak zwleka?

Nie trzyma się rozkładu jazdy,
zastanawia się i patrzy w gwiazdy,
nie pachnie fiołkami,
trzepocze kołami
i w nosie przekleństwa ma gazdy.

Jedzie pociąg i kopie,
gorąc dusi w ukropie,
latem ostro przygrzewa grzejniczek.
Pot się leje po oknach,
po siedzeniach i stopniach,
kapiąc z czół bardzo psuje mi ciszę.

Jedzie pociąg i trzęsie,
męczy w głowie i w rzęsie,
mózg odbija od ściany do ściany.
Czaszka pęka w dwóch miejscach,
chcę się przesiąść- brak miejsca,
nóg tysiące - i szpilki i glany.

Jedzie pociąg daleko,
kurzu garść pod powieką,
ciżba ludzka udaje, że czyta.
Chociaż głośno - to cisza,
nikt nie gada, ja piszę,
szofer gromko przez głośnik nas wita.

Wjechał pociąg do celu,
już wysiadam- jak wielu.
Haust powietrza do płuc wdarł się hojnie.
Znów przeżyłam:
Zwycięstwo!
W duszy chwalę swe męstwo.
Jeszcze jedna wygrana w tej wojnie!


17.06.2011



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
23.07.2012,  Janina Dudek

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.07.2012,  bezecnik

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: