Η σιωπή σου έγινε φωνή μου

author:  Aiakos
0.0/5 | 0


Ήθελες πάντα επιβεβαίωση τι νιώθω κ αν σε σκέπτομαι,
μα οι λέξεις σου ήτανε για εμένα σ αμφιβολία διαρκή
κ αν η σιωπή μου οδηγός μαζί και το πως ντρέπομαι
για όσα δεν σου μίλησα,μου πρέπει φυλακή.

Το νιώθω όμως βαθιά,οι λέξεις ξεδιψούν
τα χείλη μ ηρεμία,το πώμα σαν ανοίχτηκε,δε έχει αφετηρία
το κόμμα πια εκρύφτηκε μην φτάσει στην τελεία,
το δε ερωτηματικό μου,ανάσες θα το βρουν.

Το ξέρω όμως για να βρω ξανά ισορροπία
αμίλητη σαν με ακούς,πως πάλλεται η καρδιά μου
μέσα στα τόσα κύματα και εσύ στην αγκαλιά μου
στο δρόμο φίλοι,αλήτες που κινούν για την ελευθερία..



Μα ειν αυτό το δίλημμα που στο μυαλό μου φέρω
κατάρα ή εγωισμό συνώνυμα,τα ξέρω,
πώς να αρθείς ελεύθερη χωρίς να σε δεσμεύουν
τα λόγια μου ναρκωτικό,τα μάτια σου ανιχνεύουν.

Γι αυτό θα μεταμφιεστώ το βλέμμα θα σου κρύψω,
να δω αν μ' αναγνώρισες μετά θ αποκαλύψω
με λόγια και με την σιωπή μα πάνω απ όλα πράξεις
όταν θα νιώσεις έτοιμη την φλόγα να αρπάξεις..

Και τότε μόνο άξαφνα θα τα εννοήσεις όλα
τον πόνο,που προκάλεσε η πρόταση σου,μπόρα.
Θυμάσαι σαν σε ρώτησα για μένα απ ενδιαφέρον
και μου πες κ άλλους βοηθάς μα ξέρεις το συμφέρον..

Και τον χρησμό ερμήνευσα να αλλάξω τότε ρότα
τον κόσμο δεν τον έπεισα,δεν έκανα την κότα
κ ας ήταν οι γροθιές γερές μαζί μ αυτές κ η μπότα
που στο κεφάλι έπεσε και μου άλλαξε τα φώτα.

Τα χρόνια όμως περάσανε και ο θυμός συνθλίβη
στο βλέμμα συνονόματης που σου μοιαζε κ εθλίβει
όταν της αποκάλυψα τα αισθήματα για σένα
μου είπε αλήθεια άξιζε του έρωτά σου η πένα.

Και έγινε η ανάμνηση πηγή που πάλι ανάβω
το πνεύμα μου το αρχικό ήσυχα πια ξεθάβω.
Σιωπή μου,αν θέλεις κράτησε για λίγο την πνοή μου
οι λέξεις της όταν την βρω θα γίνουν η φωνή μου..



 
COMMENTS