Czas stanął w miejscu

W zakątku samotności czas przystanął
szelest pióra po pokoju się niesie
w kłębowisku myśli rodzą się słowa
jeszcze to nie wiosna, ale już nie jesień.

Ulotne zdania w prostym wierszu chowam
zwykła ziemska gwiazdka
bywa dnia królową,
pod pułapem nieba
skrywają się wszystkie marzenia.

Ku wyżynom słońca dusza się wyrywa
w czasie zapomnienia nowy świat odkrywam.

(Z antologii młodych twórców ,,Z głową w chmurach” Wydawnictwo MediaZet – Z.P.)