Retoryka na co dzień
Gdzie Cię szukać,
Panie Cogito?
Pytanie powraca jak dzień.
Czy wciąż wyprostowany?
Gdy inni na kolanach,
Zaszczyty, sławę biorą?
Prawdę, wiarę i szczerość,
Włożono między bajki i legendy.
Dobro nowe imię przybrało.
I jeśli ocalałeś, nie po to, aby żyć,
to jakie dziś dasz świadectwo?
Panie Cogito?
Pytanie powraca jak dzień.
Czy wciąż wyprostowany?
Gdy inni na kolanach,
Zaszczyty, sławę biorą?
Prawdę, wiarę i szczerość,
Włożono między bajki i legendy.
Dobro nowe imię przybrało.
I jeśli ocalałeś, nie po to, aby żyć,
to jakie dziś dasz świadectwo?
My rating
@
Tak, w istocie. Postać tego świata zachwyca a jednocześnie zdumiewa...My rating
Moja ocena
Ten wiersz zatrzymał mnie na dłużej, zgrabnym tytułem oraz przypomnieniem pana Cogito, postaci stworzonej przez wielkiego Zbigniewa Herberta. Codzienne, retoryczne pytania, tyczące sensu życia i jego wartości, stawiane przez wrażliwego człowieka nie mogącego pogodzić się z otaczającym go światem. Bardzo interesujący, mądry i prowokujący do własnych rozmyślań wiersz.My rating
My rating
Panie Cogito?
a moze cos tam nowego ?My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating