Kupałowe zaloty

Gdy pierwsze wianki porwie nurt rzeki
ogniem zapłoną leśne knieje
Z kwiatem paproci cie pragnę odwiedzić
wróżbą, co szare życie odmieni
Kupała swą tajemnicą nas poczęstuje
kwiatem dzikiego bzu, przyszłość wybieli
rumiankiem, cząbrem i kocierpkiem
Zanim świt blady ostatnią gwiazdę wchłonie
rozpali serca naszego pochodnie
Z tafli jeziora ogień twój podniosę
swój los złożę w twe dłonie
Potem już tylko pierwsza kąpiel
odmłodzi nasze przy gaszone twarze

I znów będziemy dalej młodzi
miłością która nas odmieni