Κάτι Να Θυμάμαι

Η πιο αβάσταχτη συμπόνοια είναι η αγάπη του Θεού
Το πιο ανεξήτιλο σημάδι είναι το μίσος του Ανθρώπου
Την πιο ακλονητη αλήθεια βρίσκεις στα μάτια ενός παιδιού
Που μεγαλώνει σ'εναν κόσμο ξοφλημένο.

Είν' η αγάπη που σκοτώνει έτσι αργά
Σαν το πιο δυνατό ποτό,ναρκωτικό ή δηλητήριο
Μόνο εκέινη μπορούσε να σε κάνει να ξεχνάς
Την πιο ανίερη βαθειά μελαγχολία.


Μπορεί και σώζει τους ρουφιάνους τυχερούς
Καταδικάζωντας αυτούς που νοσταλγούν το άρωμά της
Σκοτώνοντάς τους κάτι τέτοια δειλινά
Ταίζωντας τους δύστυχους με τα περισσεύματά της.