Szerokim wachlarzem niedomówień

To nie kłamstwo się wkradło nam kiedyś pomiędzy;
to szeroki wachlarz niedomówień.
Wyważywszy wrota niezdobytej twierdzy,
powsączało małą stróżką jad na próbę.

Nie wiadomo kiedy; czy w upał, czy w słotę
zapętliwszy słowa, spojrzeń żar się dotlił.
Tak bez znieczulenia w serce ciężkim młotem
cios dostałam, aż mi łez perlistość skroplił.

Popiół z papierosa zaściela wspomnienia,
dzbanek na herbatę w kącie tkwi zziębnięty,
przez otwarte okno wychodzą marzenia,
wiatr wieje i wyje w tańcu jak zaklęty.

Próbuję poskładać puzle tamtych zdarzeń,
coś mi nie pasuje, coś haczy niewiedzą,
listy wypełnione kochaniem aż parzą,
szpony cierpień szarpią i wciąż w sercu siedzą...

RC 25.11.2011