Zaplątani sobą

Ziemia ciągle
tylko ona
Czemu niebem
nie chcesz mi być
A tak często
bywasz piekłem

Skrzydła dajesz
raz to białe
to czernią osmolone

Wiesz jak lubię
tęczę barwy zieleni
Kwiaty kwitnące
splecione dłonie
Radość duszy
i śmiech dzieci

Zakrzątani w zgiełku
przyziemnych spraw
tracimy skrawki nieba