DRWAL

author:  Alina Bożyk
5.0/5 | 6


Drwal

Objęła drzewo, przytuliła lico
W korę, która stała się jej
Skórą twarzy pomarszczoną,
Bez wyrazu i mimiki.

Stała się częścią słoi
Zegaru życia i przemijania
I czerpała nektar, z korzeni,
Które głęboko wrosły w grunt

Nagle przyszedł drwal,
Ze swa piłą i odciosał serce,
A na korze wystrugał słowo-
Kocham Cie kobieto.

I stał się cud, zmarszczona
Twarz otrzymała blask, a bruzdy,
Wygładziła miłość drwala co
Dała iskrę oczom, na znak przebudzenia.

A serce wycięte ,tatuażem
Na piersi się stało i krwawiło,
A ból przeobrażony jest
Oazą dobra dla ukochanego. /alboż/



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: