witam (pewnemu panu Michałowi)

5.0/5 | 12


witam

witam z serca i od serca
by powitać całkiem szczerze
jam jest powitaniożerca
żerujący na papierze

kiedy witasz mnie tak z rana
choć noc jeszcze straszy cieniem
zgubnym zwrotem "witam Pana"
już serwujesz mi cierpienie

jak to witam? czy się znamy?
czy sie aby dobrze czujesz?
czemu chłystku rozchełstany
witam-miny mi serwujesz?

to witanie kłuje w oczy
pozostawia ślad na cerze
jest jak dziecka wystrzał z procy
prosto w okno na parterze

z wielkim hukiem w moim koszu
wnet ląduje list przyziemny
by piętnować pewnych osób
poufalizm niewspółmierny

czekam ciągle na list-rozkosz
lek na duszy skurczo-bóle
rozpoczęty całkiem prosto:
"w pierwszych słowach żegnam czule"

PW
www.przemekwroblewski.manifo.com

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

Moja ocena

NA PIEĆ Z PLUSEM
My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Ten wiersz także mnie zainteresował. Klarowny i lekko podany, ironiczny i zabawny ale z sensem i przesłaniem. Daje pożywkę dla własnych przemyśleń. Jednym słowem interesujący i prowokujący wiersz. I o to właśnie chodzi aby zatrzymać czytelnika choć na chwilę, sprowokować go do aktywności umysłowej lub oczarować.
My rating:  

My rating

My rating:  
11.05.2012,  Monia Jas

My rating

My rating:  

Moja ocena

pomysł jest;)
i humor również
My rating:  
10.05.2012,  KB.

My rating

My rating:  

skłoniło mnie to

do przemyśleń - przypomniał mi się sąsiad ze swoimi zabawkami, napiszę coś na ten temat ... buduję to w głowie ...

@

no troszkę może... ale jednak z sympatią...;]

Moja ocena

Trzeci wers troche problematyczny, ale po głębszej analizie znaczeniowej może być> Pierwsze wrażenie jest takie skąd tam mama nagle?
Złośliwe!
My rating:  

My rating

My rating: