Czarodziejka
Stąpając po jej ziemi
Muchy wzlatują
Ku niebu; łamią skrzydła
O lęki prostych
ludzi. Pamięć
jej już zawsze
koloru pełna.
A nim złoto
płynące z oddali
i krzyku
bez tchu
skąpanym w imię
Twoje i ducha.
Ten spija myśli.
Pragnie ich echa.
Słyszy co chcę,
Czego potrzebuje słyszy.
Bądź mniej drobiazgowy.
Bądź.
Muchy wzlatują
Ku niebu; łamią skrzydła
O lęki prostych
ludzi. Pamięć
jej już zawsze
koloru pełna.
A nim złoto
płynące z oddali
i krzyku
bez tchu
skąpanym w imię
Twoje i ducha.
Ten spija myśli.
Pragnie ich echa.
Słyszy co chcę,
Czego potrzebuje słyszy.
Bądź mniej drobiazgowy.
Bądź.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating