Jasnoniebieski zeszyt nutowy

Nutki mojego życia
cienko brzmiące nad ranem
cichutkie serca bicia
myśli nieposkładane

Zbieram je drżącą ręką
by je nanizać nim znikną
na pieciolinii tasiemkę
życia mojego nikłą

Wyłaniam Cię z melodii
używam najlepszych dźwięków
przemarszem nut splata się zgodnie
piosenka pod moją ręką

Zanucę Cię całkiem z wieczora
gdy słońce leniwe w czerwieni
gdy na kochanie pora
gdy miłość się w sercu rumieni

Koniuszki palców w zadumie
grają Cię mrowiąc z rozkoszy
melodia zakwita i sunie
niepokój z serca chcąc spłoszyć

Na pieciolinii dni moich
piosenka przysiądzie jak ptaszek
i życie mi pięknie przystroi
i moje stanie się nasze

Od dzisiaj w jasnoniebieskim
zeszycie nutowym wyrosną
nie czarne smutasy- łezki
lecz nutki wspólne radosne

2011