Wobec śmierci

wobec śmierci nic się nie zmieniło
wciąż tak samo cedzimy słowa
wodzimy wzrokiem pełnym żalu do Boga

a w pięści zaciśnięty kwiat
żartu w ciszy już nie odnajdzie
mostu ze szczęścia nie utka aby powrócić

być może wspomni tylko o ciosie zwartym
a może wręcz odwrotnie
planując nam twarde podeszwy

wszak dobrze wie
że to na temat rozmowa
której słowem nie sposób zakończyć