współ(społecznie)żyjąc

author:  adieu
5.0/5 | 5


w rzeczy samej. i w samej niewiedzy.
a tym samym we wszechwiedzy słów
pozbawionych nieopanowanej wiary.
nie śmiem nawet drgnąć choćby ukłon władzy
czynić gdy przed obliczem staję.

w rzeczy samej. tyle warstw tych wartości.
gubię się w bezwartości, marności swej.
jak z reklamy przemawiasz głębokim głosem
i ze świątobliwym licem.
będąc mi zarazem kompanem i panem.

jestem nawet bardziej jeszcze zależna od woli twojej niżby źdźbła cienkiej trawy ziarno było,
chcące wzejść. gdy przed chmurnym obliczem staję, to gorzej nawet drżę niż liść w całej poglądowości twej pozbawiona własnej.

domagam się wciąż nowej ideologii. inaczej, nawet w strachu, nie dam się poganiać. muszę w cokolwiek wierzyć, aby nie zwariować realizując fazy, strategie barwione kontrastem. i jeszcze zachować
choć cień obiektywizmu w służbie narodu, bez egoizmu, współ(społecznie)żyjąc.

Poem versions


 
COMMENTS


@Waldemar:)

Boję się, że zepsuję jeszcze bardziej:) wydaje mi się, że do zmiany jest przede wszystkim trzecia zwrotka, ale w tej chwili to mam mętlik:) może powinnam się z tym przespać?:) najgorzej, że ostatnio mam problemy jak wkleję coś w to okienko na wierszyk:) po prostu z mety mi się cały układ rozjeżdża..:( dodatkowo mnie to denerwuje, bo utrudnia czytanie..ale dość marudzenia:) Dzięki raz jeszcze!:) zrobię sobie krótką przerwę i zacznę poprawiać:)
20.04.2012,  adieu

@adieu

Nie poddawaj się tak szybko. To jest dobry tekst, tylko trochę niedoszlifowany. Przeczytaj sobie kilka razy na głos, zwracając uwagę na początek i koniec zdania. I tylko tam gdzie się zatrzymasz stawiaj znaki przystankowe. To dobry sposób, jeżeli nie jesteś pewna. Przecinków jest stanowczo za dużo i zaimków także. A to, że masz wątpliwości, to nic złego; to jest pozytywne, gorzej by było gdybyś tych wątpliwości nie miała.

@Waldemar:)

Dzięki jak zawsze za komentarz, wsparcie:) i za uwagi:) masz rację, coś tu jednak ogólnie nie zagrało:) muszę to przemyśleć i jakoś poprawić..:) Wczoraj jak pisałam, zdawało mi się, że było i wyszło zgodnie z założoną wizją:) ale dziś nie jestem już w ogóle pewna..chciałam oddać emocje, które sobie wyobrażam, że można odczuwać w takiej relacji nierównoprawnej, która powoduje poczucie frustracji, bezsilności i bezradności..ale być może to zadanie mnie nieco przerosło:) pozdrawiam serdecznie!:)
20.04.2012,  adieu

Moja ocena

Bardzo dobry tekst adieu, kontynuacja modlitewki. Tekst zwarty, dynamiczny, konsekwentny i co najważniejsze zaangażowany. Podoba mi się ten bardzo nowoczesny zapis i płynna narracja. Ale tym razem mam uwagi. Zaimek "twym" przed "chmurnym obliczem" można wyrzucić, wiadomo, że chodzi o szefa; ten wers stanie się przez to czytelniejszy. Wers "w całej światopoglądowości twej pozbawiona własnej" jest niepoprawny językowo. Proponuję następujące rozwiązanie: "w całym światopoglądzie twoim pozbawiona własnego". Przemyśl jeszcze raz znaki przystankowe, trochę jest ich za dużo tym razem.

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

:(

ku czci relacji społecznych, a przede wszystkim pracowniczych... w czasach, gdy większość ma jakiegoś szefa...:)
19.04.2012,  adieu