Dla przyjaciela

Nie nie boję się ciebie
czasami tylko nas i tego
smutku co w powietrzu wisi

Martwię się gdy uciekasz
jeszcze bardziej niż ja przed
demonami światem sobą

Chyba już nawet nie
pamiętasz po co to robisz
z przyzwyczajenia i ja tak mam

O jednym nigdy nie zapominaj
masz już swoją przystań
silną trwałą po wieki

Wiem często gubisz się
ale nie zdołasz jej zburzyć
bo jest ktoś kto trzyma twoją dłoń

Może i bardziej znasz mnie
a ja choć mrużę oczy widzę więcej
czas abyś powstał