Siedem mrugnięć końca świata: nieczystość.

W moim domu,
Nie me łóżko.
Nic nie powie,
Choć puszcza parę.
Nic nie piśnie,
A szept nasz zna
Na pamięć,
Na zapomnienie.
W moim łóżku
Nieme godziny
Ciężkie od oczu,
Lekkie od oczu.
Nareszcie wolni!
Popisałeś się, Boże,
A każesz mi umierać,
Gdym w końcu żywa.

Jakie to rozkoszne.
Jakie to smutne.

Cholera.