UCHODZĄC

UCHODZĄC

Ku otchłaniom światła lampy słonecznej
W zbiegowisku złudzeń przygasań gnani
Do fragmentu podziemi planety matecznej
W poetyczną wrzawę zabalsamowani
Drogą błotnistą uchodzicie ekscentryczni
Niemi… i nieprzygotowani

Potem wszystko jest już niepotrzebne
Epizody tego filmu nie są już tak trudne
Jeden z drugim ze szczęścia szalejesz…
W tłumie pierwszego planu brakuje ciebie
Choć nadciąga meteorów srebrny deszcz
A buty waszych przewodników brudne

Chorym wzrokiem kadr osaczacie by ujrzeć
Cofnięty w lustrze trwogą zamglonym…
Potargany nimbem ważności omszały czas
Równoległych impulsów niezliczonych
Statystom najtrudniej jest umrzeć…
Lecz płótna na lustrach doczekają was

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Santorini - 19 lipca 'O7