***

Syn Boży!
Swoim umęczeniem, ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem
Otworzył drogę do zbawienia,
Żeby mógł nią podążać człowiek do niebios bramy...
Do Boga!
Na sąd ostateczny i jego zbawienie pod nią zaczekać.

Więc wędruje człowiek po wskazanej drodze,
Nieraz się w wierze zatraca, potyka, upada i podnosi.
Wędruje dalej, aż droga ta się skończy...
A u jej kresu ukaże się brama.

Usiądzie pod nią człowiek w zamyśleniu
Wędrówką znużony odpocznie...
Na sąd Boży cierpliwie zaczeka.

Radosnych Świąt Wielkanocnych
ciepło spędzonych w otoczeniu rodziny i znajomych