duet dla prawdy

widzę ją, jak się naga czai
staram się odwracać głowę
nasunąć różowe okulary
spojrzeć pod innym kątem
uciec przed łamigłówką

jednak muszę, jednak czytam ją
w całej tej ostrości
wnikam w zawiły deseń barw,
w każdym słowie przenikam
ją jak ścianę

i zaraz opowiadam o niej Tobie
recytuję jaka jest
co niesie, co z nią nie tak
jak trudno ją strawić,
albo zwyczajnie przyjąć

a Ty? Ty możesz delikatnie
wziąć ją w obie dłonie,
dotknąć i nawet przelać
przez palce..
a gdy otwierasz mi serce
by podać ją jak najlepsze danie
to już prawie wcale nie boli