Ίσως...

Και όμως δεν είχα τίποτα να αγγίξω παρά μόνο μιαν ανάσα σου
κι έτσι όπως κολυμπούσα μες στο ψέμα σου ρουφούσα μικρές αναπνοές για να μην χάσω τ' όνειρο
τ' όνειρο που έχτισα πάνω στην άμμο της ψυχής σου
μια γκρίζα μέρα
αν ήταν σήμερα θα το έκανα αλλιώς
θα περίμενα τον ήλιο να βγει πριν απλώσω τις ανάγκες μου στην υγρή άμμο
θα φώτιζα την ελπίδα με τη λάμψη του και ίσως...
να σε ξεγελούσα ίσως...
να σου έκλεβα μιαν ανάσα ακόμη για να αναπνέω και αύριο