Pożółkłe fotografie

Pożółkłe fotografie
Przywołują wspomnienia
O domu rodzinnym
Dziś nikogo tam nie ma.

Lat wiele minęło i wiele zmian
Ich dobro na tablicy serc wypisane
Obdarzali troską i miłością
Wspomnienia są zachowane.

W pamięci mam każdy mebel i kąt
Fortepianu ton ujmujący
Miododajne kwitnące akacje
I wiatr z gór gwiżdżący.

Przy stole trwały rozmowy
Omawiane dorosłych życia cele
Słońca żaru pełne pokoje
Za domem dwie wielkie kosztele.

Widzę kolory tęczy nad Wisłą
Obrazy wracają z księżyca zachodem
Długie spacery rodzinne
Kazimierza grodem.

Myśli płyną jak szafirowa toń Wisły
W niej przeglądał się księżyc i słońce
Jej fale kojąco opływały stopy
O zmierzchu milczącym.