Proch

Pusta droga
Tyle razy raniliśmy na jej kamieniach stopy
Deszcze i wiatr zniszczyły nawierzchnię
Ktoś inny stąpa jej kierunkami
Słyszę głos
Pewnie twój śpiew
Tak to ty
Rozglądam się we wszystkie strony
Nogi
One już nie niosą
Serce już nie bije
Obrazy przelatują
Jesteś małą dziewczynką
Śmiejesz się tak radośnie
Wiem
Przeznaczenie
Mogę patrzeć
Lata mijają niczym kartkowana książka
Młodość
Uroda
Usta pożądane pocałunkami
Siwe włosy
Zmarszczki
Ciągle jednak dusza ta sama
Dotykam ciebie w myśli
Już nas nie ma
Jesteśmy gwiezdnym pyłem
Prochem, z którego powstaliśmy
Wszystkim w całości

W.A.B