Oda do liczby pi

Od wieków nam znana, od wieków wykorzystywana,
ale wciąż jesteś nam nieodgadnioną, o Ludolfino!
Od starożytnej Babilonii Tyś podporą matematyków i astronomów.
Od Archimedesa, przez Chińczyków, Hindusów i resztę świata zgłębiana tajemnico.
Ileż osób trudzi się, by obliczyć Twe rozwinięcie,
bo każdy pragnie poznać Cię lepiej, o Szlachetna!
Tyś tak wspaniałą jest, żeś została wprowadzoną w nasze marne życie przez Jonesa,
żeś została rozpowszechnioną przez Eulera.
Twój majestat, o Ludolfino, przywiódł Lamberta do Twej niewymierności udowodnienia,
a Lindemanna do Twej przestępności poparcia (dowodem).
Tyś tak małą, a tak pomocną.
Tyś tak małą, a tak ważną, o Droga Ludolfino!
Czymże byłoby bez Ciebie policzenie pól, powierzchni i objętości kół, elips i kul?
A miara łukowa? Jak bylibyśmy w stanie wyznaczyć ją bez Ciebie? O Nieoceniona!
Co by poczęły bez Ciebie takie wielkie umysły jak Einstein,
jak stworzyłby równanie pola grawitacyjnego ogólnej teorii względności
lub Heisenberg, jak napisałby zasadę nieoznaczoności?
Tyś tak społeczeństwu potrzebna, Tyś dla niego taka cenna,
że na Twą cześć Clemens Brehtano zaczął pisać wiersze, a w ślad za nim i inni podążyli.
Ku Twej chwale Amerykanie marca czternastego Twe święto ustanowili,
a Europejczycy dwudziestego drugiego lipca sobie upatrzyli.
W dniu tym niezwykłym, w turniejach licznych,
młodzież się zmaga, by Twą potęgę światu ukazać.
Tego dnia każdego obowiązuje ścisłe menu, na którego czele widnieje „apple pie”.
O symbolu idealnej harmonii olśniewaj nas zawsze pięknem swoim!


marzec 2009