Ambitnie

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 12


Symulując proces myślenia
spróbuję wiersz napisać ładny,
tak na niby i całkiem od niechcenia
sklecę poemat życia paradny.

Zapożyczę od wieszczy
warkocz strof, co popieści,
co wyniesie mi duszę na szczyty.

Parę słów, kilka rymów
uszczknę z wierszy, co płyną,
stworzę utwór, co z cudzych snów zszyty.

Nie połapie się nikt- daję głowę,
że podwędzam pomysły wyrosłe,
przecież żadna to kradzeż- to słowa,
( i co z tego, że cudze i wzniosłe?)

Jak przemieszam, pokręcę,
poprzyklejam naprędce,
to wysnuję utworek zgrabniutki
i przed śmiercią nareszcie
sama stanę się wieszczem,
sławą natrę żywocik mój krótki.

RC 5.09.2011



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

@Gipsy

chętnie, choć to trudne ...
widzisz wiersze ze mnie wypływają tylko pod wpływem emocji ... AAA 2 raz tego nie zrobię, zrozumiałem to tam !!!

@Andrzej M

moim celem są ludzie i nie ja, ale ludzie, ale nie czuj się anonimowy, bo wystarczy najprostszy skaner IP ...

@Jani

Bardzo mi miło. Dziękuję za czytanie I komentarz. Pozdrowionka ;)))
12.02.2012,  Renata Cygan

@iwona roma adamiec

Już nie dziewczynka (niestety). Dziękuję za miłe słowa I pozdrawiam ;)))
12.02.2012,  Renata Cygan

Moja ocena

to jedna z technik twórczych, tylko na Actę trzeba uważać, bo ją stworzyli oszołomy
My rating:  

My rating

My rating:  
12.02.2012,  Marek Kular

Moja ocena

Doskonale-albo jeszcze lepiej-bo lepiej niż wcale.

"to wysnuję utworek zgrabniutki
i przed śmiercią nareszcie
sama stanę się wieszczem,
sławą natrę żywocik mój krótki."
My rating:  
12.02.2012,  Janina Dudek

My rating

My rating:  

@Krzysztof Cysior Deroń

nie wiem jak mam sie do tego odnieść, tak można było by długo rozmawiać, o tym co widzimy jak oceniamy różne rzeczy, to co przed chwilą pisałem wszystko skasowałem, sam szukam swojego miejsca, i zastanawiam się myślę że tak jak jest w tej rzeczywistości, można powiedzieć że nie jest dobrze, pewnie każdy z was ma teorie na to co jest nie tak, każdy ma swoją historie, i nie jedna osoba sie tnie czy żre tabletki, wiele osób ma gorsza sytuacje ode mnie, i żyją, nie oglądam prawie telewizji jest tak często filmowany piękny świat które niewiele się ma do rzeczywistości, Jest walka o to żeby mieć prace, mieć kase, dla niektórych są drzwi zamknięte, nie wiem jakie macie wrażenia wy czasem, ale trzeba mieć często kogoś z kim można pogadać, to jest portal literacki, jak pisałem a nie terapia, myślę że każdy widzi że jest nie tak jak być powinno, trudno się odnaleźć, w tym pędzie, często zapomina się o innych każdy ma cel, przeżyć, jakoś, cena jest czasem różna nie można powiedziec o tym że wszystko jest w tych czasach uczciwe, mówi się o kryzysie, można czasem miec problemy ze zrozumieniem tego co się dzieje i dlaczego tak jest, nie wszystko jest idealne, tutaj jest się anonimowym, choć jest moderator, który może zabronić takich rozmów i jest poczta, pewnie o tym o czym by się chciało pomówić nie da rady, to nie jest to miejsce. pozdrawiam dzięki że się odezwałeś

My rating

My rating:  

@Krzysztof Cysior Deroń

Nie zawsze jestem smutna i nie zawsze moje wiersze są radosne.
Ale masz rację- coś w tym jest...
12.02.2012,  Renata Cygan

@Gipsy

A to podobno jest prawie kanon - ludzie weseli tworzą smutek, a smutni przynoszą radość ...

@Krzysztof Cysior Deroń

Bardzo ciekawie to opisałeś.Napisz o tym wiersz. Czekam.
12.02.2012,  Renata Cygan

@Andrzej M

Andrzeju, kiedyś próbowałem przejść na drugą stronę lustra ... Obudziłem się na wpół nagi na ojomie na toksykologii. Nie miałem nic, dostałem plastikową łyżkę i kubek ... Palić mi się chciało, nie miałem papierosów, w toalecie poznałem innych palaczy, oni mieli ... Tak zaczęliśmy rozmawiać ... Na całym oddaiale była tylko jedna dziewczyna, która zatruła się naturalnie - czadem, reszta to własne odchyły ludzkie. I wiesz im bardziej zacząłem rozmawiać z tymi ludźmi tym bardziej mnie wznosiło. Okazało się, że wszyscy mają marzenia, pragnienia i cele do osiągnięcia. Byłem w pozytywnym szoku. Opowiedziałem o tym psychiatrze, wszak po czymś takim badanie jest obowiązkowe. Pani doktor uśmiechnęła się i zapytała - a co pan tutaj robi? Odpowiedziałem, właśnie nie wiem, zdaje się, że zabłądziłem....

My rating

My rating:  

@Yvette Popławska-Matuszak

Bardzo mi miło, że chcesz się ze mną dzielić swoimi myślami...
A pisanie, tak jak wcześniej nadmieniłam, może być wspaniałą terapią. Ja się wtedy odrywam od całego świata i zapominam o wszystkim, skupiając się tylko i wyłącznie na pisaniu.
Życzę Ci uśmiechu. Pozdrawiam :)))
12.02.2012,  Renata Cygan

@Gipsy

dialogu z innymi piszącymi, wspólnej namiastki zabawy, nauki, doskonalenia warsztatu, oderwania się od problemów dnia codziennego.............

Mi jest jeszcze bardziej smutno Gipsy, pisze tak jak pioro prowadzi po mysli, zapisze moje wewnetrzne uczucia, i dziele sie z Wami... pozdrawiam

@Andrzej M

Powiem Ci szczerze, że nie rozumiem, o czym tak właściwie piszesz. Na pewno nie nawiązujesz do wiersza.

Masz absolutną rację, że wiele osób nie jest zadowolonych ze swojego życia (ja też nieszczególnie), ale właśnie pisanie wierszy jest dla mnie wspaniałą terapią. Na co dzień nie mam za wiele powodów do śmiechu, więc staram się nie kąpać w rozpaczy i piszę wiersze humorystyczne, z przymrużeniem oka. Cieszę się, jak mi się udaje napisać coś fajnego, a jeszcze bardziej, jak ktoś ocenia pozytywnie to moje pisanie.
No więc ja wiem, czego tu szukam: dialogu z innymi piszącymi, wspólnej namiastki zabawy, nauki, doskonalenia warsztatu, oderwania się od problemów dnia codziennego.

Pisz wiersze (jak lubisz) i nie plaw sie w negatywnych klimatach. Głowa do góry. Pozdrawiam :)))
12.02.2012,  Renata Cygan

Moja ocena....

przeplatany podmiot liryczny, super, wybrnelas z puenty...

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

wydaje mi się czy mi się nei wydaje

ale chyba wiele osób nie jest zadowolonych ze swojego życia, Sam Przepraszam że o tym mówię, ale setki razy myślałem o tym że nie chciałbym żyć, i nie kocham jakoś życia swojego często dziwie się ludziom że oni tak chcą żyć a ja bym chciał umrzeć, robi się kondukt żałobny robi się jakoś dziwnie, dajemy sobie gwiazdki, a nie wiem czy na prawde tego szukamy, pewnie przyjdzie lato i każdy będzie szczęśliwy, szukał swojego życia, czy tu tylko ja tak myślę? czy więcej osób jest niezadowolonych z tego czym nas tak obdarowano, nie chciałbym pisać kolejnego wiersza o czymś, co mogło by być metaforą, jakoś nie jest mi do śmiechu ani szczególnie nie jest zabawnie, więc nie będę się śmiał, nie wiem jak wy nie gniewajcie się że o tym piszę, nie wiem czego tu szukamy

Moja ocena

Melodyjne, zwiewne i lekkie, szczere wyznanie podmiotu.
Po prawdzie tak też się dzieje w rzeczywistości...wszak zasób słów w słownikach ten sam, tylko metafory zapozyczane..

;)

My rating: