Μια Εποχή

Θυμάμαι την άνοιξη,
καθώς έβγαινα απο την εφηβεία,
γυρνούσα στους δρόμους μαγεμένος
απο το άρωμα της πιο αγαπημένης εποχής.
Δεν έχει σημασία που πήγαινα.Αυτό που
έχει σημασία είναι εκείνο το μαγευτικό άρωμα των
ανθισμένων λουλουδιών
ανακατεμένο με την αστική παρακμή μιας πόλης
που ακόμα είχε κάποιο χαρακτήρα.

Και εκεί στο βάθος του ορίζοντα
ή κάποιου ασήμαντου δρόμου
σήκωσα το βλέμα μου ψηλά,πάνω απ'τα
πεύκα και μύρισα το μύρο
που είχαν πλύνει πρίν απο αιώνες
το νεκρό σώμα του Χριστού.