Mój teatr w Olsztynie - Czerwony Kapturek

Ktoś mądry powiedział - jeśli tylko zostały wspomnienia, nas już nie ma.
Teraz wiem ile w tym stwierdzeniu jest życiowej prawdy.


Na scenie tygrys Pietrek i Szewczyk Dratewka
umawiali się na ryby
dzieci podglądaliśmy przez dziury w kotarze
miałam uczulenie na pył z garderoby
wielkie bum zaczynało spektakl
zupełnie jak w kosmosie
byłam tam znów
pożegnać się z tymi co odeszli do teatru Pana Boga
zakulisowe utarczki
tych nikt nie chce pamiętać
umarła wielkość razem z tekstem

Ze sceny zeszli cicho jakby ich nigdy nie było