Świat w ciszy poszarzał

Świat w ciszy poszarzał
wieczór taki senny
mąż naburmuszony
w fotelu się kiwa
jak w lektyce lekko
zleniwiałe cienie
łażą mi po ścianach
na podłodze powolne
pazurków cykanie
koty prężą grzbiety
przeciągają miękko
szemrzą szyby w oknie
muskane wiatrem
latarnia się buja
kołysanką mruga
nagle
dzwonek przeraźliwie
rozdarł
płuca swoje
inny świat
w drzwiach stoi
gość
w buciorach
nieproszony