dodaj twarzy skrzydeł po zawirowanie oczu
wspinając się cicho na palcach
wybierz się w podróż
do równoległych wymiarów
zawieszonych dachem nad głową
cudowność i radość ze snu wzbudzone
bezszelestnie wnikają w krwiobieg
pulsującym oddechem zatracenia
aż po krawędź skojarzeń
potkniesz się o świergot rozgadanych ptaków
strzępiących dzioby o gałęzie wyobraźni
językiem roztrzepotanych skrzydeł
rozepnij spojrzenie ponad błękit
gdzie wiatr o świcie wydobywa kolory
z mroku splecionego szalem melancholii
wybierz się w podróż
do równoległych wymiarów
zawieszonych dachem nad głową
cudowność i radość ze snu wzbudzone
bezszelestnie wnikają w krwiobieg
pulsującym oddechem zatracenia
aż po krawędź skojarzeń
potkniesz się o świergot rozgadanych ptaków
strzępiących dzioby o gałęzie wyobraźni
językiem roztrzepotanych skrzydeł
rozepnij spojrzenie ponad błękit
gdzie wiatr o świcie wydobywa kolory
z mroku splecionego szalem melancholii
@Waldemar Kostrzębski
Serdecznie dziękuję, to niezwykłe uczucie, gdy wracasz i odkrywasz, że pojawiają się jeszcze komentarze. Waldemarze to najpiękniejszy prezent:)Moja ocena
Znam malarstwo Krzysztofa Łozowskiego, szczególnie jego piękne akwarele; pełne zadumy i tajemniczości. Twój wiersz, którego tytuł jest notabene fantystyczny, jest właśnie taki; niezwykle poetycki i tajemniczy. Trzecia zwrotka jest zdecydowanie najpiękniejsza. Brawo.My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
@wiatr-w-oczy
Dziękuję, inspiracją był tylko obraz K. Łozowskiego - Ptaki@Paweł Furgał
Dziękuję:) To miłe:)Moja ocena
a ja za niesamowity tytułMoja ocena
"potkniesz się o świergot rozgadanych ptakówstrzępiących dzioby o gałęzie wyobraźni
językiem roztrzepotanych skrzydeł"
Uwielbiam:)
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating