Żyć zacznę

Balansuję na krawędzi
światów mojego ego
wiem że robię źle
Nie tłumaczę się z tego
nie usprawiedliwiam
to ten czas na błędy
Na poznanie siebie
na zażegnanie niemożliwego
na wybranie właściwej drogi
Nie patrz mi pod nogi
muszę się potknąć
upaść i poczuć ból
By uwolnić się od wspomnień
by chwycić równowagę
by wygrać z sobą dla siebie
O wschodzie słońca
narodzę się głębią krzyku
pełnią rozpostartych skrzydeł
i zamilknę szczęściem