CIEŃ
...widziałam cień...
Przechadzał się swymi krętymi ścieżkami
Przeglądał się w lustrze dawnej wyobraźni
Chciał chwycić promyk bycia razem z nami
Szukał między myślami resztek swej przyjaźni
...widziałam cień...
Dotykał kształtów,barw i kolorów
Ciągnął za sobą wspomnień tren
Świat nie pozostawił mu żadnego wyboru
I niby ten sam,a jednak już nie ten
...widziałam cień...
Gdy po chwili ujrzałam jego oblicze
Po twarzy mej spłynęła łza
Przypomniał mi się czyjś zimny już policzek
Dlaczego ta chwila tak krótko trwa
I okazało się,że to był sen
...widziałam cień...
Przechadzał się swymi krętymi ścieżkami
Przeglądał się w lustrze dawnej wyobraźni
Chciał chwycić promyk bycia razem z nami
Szukał między myślami resztek swej przyjaźni
...widziałam cień...
Dotykał kształtów,barw i kolorów
Ciągnął za sobą wspomnień tren
Świat nie pozostawił mu żadnego wyboru
I niby ten sam,a jednak już nie ten
...widziałam cień...
Gdy po chwili ujrzałam jego oblicze
Po twarzy mej spłynęła łza
Przypomniał mi się czyjś zimny już policzek
Dlaczego ta chwila tak krótko trwa
I okazało się,że to był sen
...widziałam cień...
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Lubię ludzi piszących amatorsko a Twoja poezja zawsze mi się podoba choć nie wszystkie wiersze oceniam, bo muszę mieć czas na spokojne czytanie a co za tym idzie własne interpretacje.rozmarzylam sie:)
Ciągnął za sobą wspomnień tren,jakie to poetyckie,i calosc ulozona w poezje,cienia w tym wierszu.My rating
My rating