WIERSZEM PISZ (pierwszy z tryptyku)

WIERSZEM PISZ

… do mnie po cichu
Z oddali wiersza szeptem najcichszym
Bo moja niecierpliwa dusza
Twe wersy z najdalszej głuszy
Jak oddech twój ciepły usłyszy
Choćbyś w duchu tylko mi pisała
Szept miły struny najczulsze poruszy
I muzyką najjaśniejszą się stanie
W oceanie… mojej ciemnej ciszy

Ja niemym ci będę aniołem
Nagim… w aureolach stanę
Bezruchem objawię bez ciała
Pojawię bezgłośnie w twej czułej
Poezji… jak krótki deszcz letni
Zastygnę… gdy zechcesz hebanem
W otwartych ramionach rozkwitnę
Uczuciem łagodnym… zapałam
Koncertu libretto zagram na fletni
Biciem serca ulecę hen nad chmurami

Pisz więc do mnie nocami
A twym zapłonę płomieniem
Smutnie pisz we dnie deszczowe
Gdy o błękit słońce błagam
Bo ciepło słów twoich niesie ukojenie
Chcę poczuć… by móc uwierzyć
Że wiersze dla mnie składasz
Ja nocami je w stosy dziękczynnie
Pod poduszkę wkładam
Czekam by nadeszło wytchnienie

Pisz do mnie po cichutku
Kiedy sen nie przychodzi
A dusza pełnią przepełniona smutku
Woal myśli ponurych przywodzi
Gdy życia prozą zmęczenie doskwiera
Kiedy kwietną nocą paprocią rozkwitasz
Zorzą wschodu świat błękitnieje
A ty rankiem oczy pogodne otwierasz
Ach pisz… nim dzień przywitasz

Tylko pisz mi… moja mas'kotko
W tęsknym pisz wyznań kolorze
Harfo muz moich i lutnio
Wrota wrażliwości serca ci otworzę
Tak dziko… jak ja dziko pragnę
Gejzerów słów twoich pieszczoty
Przyodzianych w gestów czułych magmę
Erupcji wulkanu gorący dotyk
Pisz… niech nie będzie smutno

⊰Ҝற$⊱ ………………………………………………………………… Rodos 2 marca 'O6