USŁYSZ LILI

USŁYSZ LILI'OWĄ CISZĘ

Requiem ciszy a' capella
Wokół wszystko otula
I jak w omdleniu śnieżna okala mgła
Światło w pryzmacie pustki ginie
Liryki się skryły pod śniegiem
W powietrzach cisza głucha
Trwa
Bezustannie i słucha…
A ja

Niewysłowiony w niepewności
W meandrach piruetów cichych słów
W wersach… a jakby ponad słowami
Ku tobie bezwolnie płynę
Wśród tęcz lodowych zórz
Przez nasze światy
Malowane uczuć akwarelami
W pętach zamętu wszechświatów
Spowite mgieł perłowych szatami

Zda się w błogim lewituję śnie
Zastygły… zamilkły
Zaczarowany
Spotykam serce ciche… uśpione
Śnię o mojej… Salome
Byś wiedziała, rze'ko…
Że marzę o twym nieboskłonie

Jak na gobelinie
Z płatków śniegu
Misternie utkanym na niebie
Gwiazd kandelabry mrugają
Iskry tańczących niezwykłości
Uśmiecha się księżyc… do ciebie

Książę marzeń w srebro przyodziany
Zawstydzony nieśmiało płynie
Nad kształtów twych arkadami
Przepowiadają
Namiętność nie niewinnych snów
Snów o liliowej dziewczynie

Więc ułóż się szybko
Bądź znów
By tobą zapachniała poduszka
Zamknij oczy… w zasłuchaniu śnij
Szelesty pergaminów komet
Ta noc lir
Jak nokturn wiosenny
Bezsennie bezcenną ma moc

A ja znów przyjdę liliowa kobieto
Jak wiosenną nocą cichą
Otrzeć łez twoich balsamy
Tulić opowieścią bez słów
By ciszy twojej misterium
Ni szeptem ni wierszem nie zmącić
Słuchać cię między wersami
Jak muzę muzykom… poetom
Asteroid psalmy nieść muzykami

Są muzyki
Jak poezje słyszane… nucone
Więc zanucę coś jeszcze o wietrze
Murmurandem planetoid a'canzone
O duszy wspomnę… o niepokojach
I nic nie będziemy mówili
Nic więcej
Prócz tego, że'm twój… a ty
Jesteś jako one

I zatraceni w sobie… zawitamy
W namiętnej ciszy się rozgościmy
Pozwolimy…
Trwać w tej nieuchwytnej chwili
Niech niewysłowiona trwa… wiecznie
Są chwile słyszane… nucone
Opuszczę nieba zasłonę

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Bydgoszcz - 21 lutego 'O1